L’intervention de Jan Goossens
n.c.
A la source: l’article sur Lesoir.be
Vendredi 28 janvier 2011
Goeie avond, Bonsoir,
Beste Vlaamse, Waalse en Brusselse collega’s en vrienden,
Chers amis et collèges Wallons, Flamands et Bruxellois,
En vooral, et surtout, want dat zijn we vandaag allemaal, parce ça qu’on l’est tous aujourd’hui, chers Zinnekes Belges, beste Belgische bastaardjes:
Bienvenus au Théâtre Royal Flamand, Welkom in de Koninklijke Vlaamse Schouwburg.
Het is mij niet alleen een genoegen, maar ik vind het ook erg belangrijk, dat de KVS vanavond uw gastheer kan zijn, voor een breedgedragen initiatief vanuit de Vlaamse artistieke wereld en civiele samenleving, dat heel duidelijk maakt dat de dieptreurige politieke impasse waarin ons land zich bevindt, geen van ons onverschillig laat. Deze avond zal er dus één zijn waaruit bezorgdheid en betrokkenheid spreken, in plaats van gemakkelijke kritiek of cynische afkeuring. Het zal ook een avond zijn die in het teken staat van de solidariteit, tussen de vele artiesten en sociale activisten die aan deze actie meebouwden, tussen de diverse maatschappelijke sectoren in onze samenleving, en ja, natuurlijk ook tussen de taal –en cultuurgemeenschappen in ons land. Wij willen met zijn allen vooruit en staan zeker niet weigerachtig tegenover verstandige hervormingen. Maar wij zijn ook van mening dat we ons daarbij moeten concentreren op wat ons verbindt en op wat we gemeenschappelijk hebben, eerder dan op alle mogelijke, vaak opgeklopte en impertinente verschillen. Dat is geen romantisch standpunt, maar een pragmatische en resultaatgerichte overtuiging; en zowel een eng begrepen Vlaams nationalisme als een oubollig Franstalig monoculturalisme zijn daarbij obstakels.
Voilà qui exprime d’emblée pourquoi il est évident que le KVS offre un podium aux artistes et orateurs de ce soir. En tant que plateforme urbaine au cœur de Bruxelles plurilingue, et de la Belgique multiculturelle, nous sommes vivement conscients qu’une Flandre et une Belgique ouvertes et solidaires peuvent être notre ‘lifeline’, notre fil conducteur. En tant que théâtre de ville flamand, dont le public aujourd’hui est constitué pour un tiers de non néerlandophones, qui collabore depuis des années déjà, à un niveau structurel, avec le Théâtre National francophone et avec le journal Le Soir, et qui se sent aussi bien chez lui à Bruxelles qu’à Anvers, Liège, Kinshasa et Ramallah, nous souhaitons et espérons chaque jour que tous nos hommes politiques fassent ce, pour quoi ils ont été élus avec enthousiasme – défendre leurs principes, pour ensuite trouver des accords sensés et les porter ensemble, et s’assurer ainsi que notre pays puisse rester un exemple et un laboratoire pour l’Europe et le monde. Ce n’est donc pas un hasard si ‘Niet in onze naam/Pas en notre nom’ atterrit au KVS, ce n’est même pas un choix, c’était écrit dans les étoiles.
Wij respecteren dat sommige collega’s daar kritische vragen bij stellen, dat kan nooit kwaad. Maar op bepaalde momenten kan je als cultuurhuis niet anders dan kleur bekennen. Toen de organisatoren van vanavond bij ons aan de deur stonden, wilden wij hun vraag vooral niet beantwoorden, met een variatie op de reactie op 0110 van een voornaam Vlaams politicus : ‘Ik ben niet voor 0110, maar ik ben ook niet tegen, wel integendeel.’
Il est clair qu’une initiative courageuse comme ‘Niet in onze naam/Pas en notre nom’ et le soutien du KVS peuvent susciter et susciteront beaucoup de critiques. On dira que nous prêchons pour notre paroisse par exemple. Et il y a peut-être une petite part de vérité là-dedans. Il est évident qu’il s’agit d’une toute nouvelle action dont la portée et les connexions avec le reste de la société ne pourront que s’élargir et se multiplier dans les mois à venir. Mais aujourd’hui, il est loin d’être insensé de répéter à tous les alliés et partisans ce qui est crucial et ce qui mérite nos efforts dans la Flandre et la Belgique de demain.
En, last but zeker not least, de steun van de KVS voor deze avond van cultuurwerkers en sociale activisten maakt deel uit van en schrijft zich in in wat ondertussen een veel bredere golf is van maatschappelijke bezorgdheid en ongenoegen die uit heel diverse hoeken komen. Of het nu gaat om burgerinitiatieven zoals ‘Camping 16’ waarop al meer dan 130 000 mensen intekenden, om ludieke acties zoals ‘Laat uw baard staan’, om academische en zeker ook partijpolitieke proteststemmen zoals die van Bea Cantillon, Paul De Grauwe, Karel De Gucht, Mark Eyskens, Jos Geysels en Louis Tobback, om de Franstalige oproepen zoals die van acteur Benoit Poelvoorde of die van ‘Culture et democratie’, ondertekend door meer dan 1000 mensen, of om, alweer last but not least, de betoging van overmorgen zondag waar Vlaamse studenten spontaan toe opriepen, vanuit dit cultuurhuis zijn we van mening dat het allemaal hoopvolle signalen zijn van Belgen die niet deze of gene politicus of partij met de vinger willen wijzen, maar wel duidelijk zeggen dat ze nu vooruit willen. En samen vooruit willen, met alle andere Belgen, zo goed en zo kwaad als het kan. Partijpoliticus of niet, Vlaming, Waal of Brusselaar, academicus of cultuurwerker, al diegenen die ik net opsomde, zullen het over vele dingen met elkaar oneens zijn, maar steken wel hun nek uit en gaan in tegen wat ondertussen inderdaad een eenheidsdiscours
aan het worden was. Ik hoop hen allen, en ook u, zondag in de straten van Brussel tegen te komen.
D’autres, malheureusement, trouveront que ‘Niet in onze naam’ est un événement anti-flamand et que le KVS, de par son soutien, se range une fois de plus dans le camp des mauvais Flamands. Pour commencer, il n’existe pas de mauvais Flamands, naturellement. Et ce soir, anti-flamand, c’est déplacé. De telles déclarations témoignent premièrement de peu de respect pour tous les artistes phares flamands qui sont présents ici ou prennent la parole ce soir. Chaque jour, ils diffusent la culture flamande, souvent jusqu’à l’autre bout du monde. Mais je crois qu’ils sont, tout comme l’équipe du KVS, convaincus qu’être Flamand ne doit pas nous empêcher aujourd’hui de vivre et de travailler ensemble de façon productive avec nos concitoyens bruxellois et wallons. C’est en tout cas la modeste vision dans laquelle est ancré tout le projet de ce Théâtre Royal Flamand: être flamand pour devenir belge et européen. Avec ce projet multiculturel flamand dans Bruxelles la plurilingue, nous nous voyons comme une composante intégrante d’une société flamande ouverte, assurée et solidaire.
‘Il faut revitaliser la democratie’ zei ex-directeur van de Munt Bernard Foccroulle vorige woensdag in Le Soir. Hij heeft zonder twijfel gelijk. En deze avond is zeker en vast een oefening in democratie. In basisdemocratie dan wel, en met artiesten die aan de kar trekken. Wij hebben niet de pretentie van te denken dat we vanavond de wereld gaan veranderen, of ons land uit de communautaire impasse zullen halen. Maar één ding is de afgelopen maanden ook wel gebleken: zonder impulsen vanuit de civiele samenleving en de artistieke wereld gaan we het ook niet redden. Politici vragen vandaag steeds vaker resultaatverbintenissen van de cultuurwerkers, misschien is de tijd gekomen dat wij die ook aan hen moeten vragen. Verkiezingen winnen volstaat niet; er moeten akkoorden worden gesloten en er moet beleid worden gevoerd.
Ik wens u allen een lange en warme avond en ik bedank alle artiesten voor hun aanwezigheid en Maaike Neuville, Marijke Pinoy en alle organisatoren voor hun harde en onbaatzuchtige inzet. Dank u, merci, en laat ons hopen dat er een dag komt waarop dit soort acties ook weer overbodig zullen zijn.
Tous Médias 
Posted on 18/02/2011
0